جواد نیک فرجام اشعار

 

ای کشته ای که بود اُحُد کربلای تو

اهلِ مدینه نوحه گران در عزای تو

شیر خدا و شیر رسول خدا تویی

ای نام سیدالشهدایی سزای تو

قبل از حسین و واقعه ی جانگداز او

زهرا گریست بر تو و بر کربلای تو

شد خلعتِ شهادت تو جامه ی رسول

جان ها فدای پیکر در خون شنای تو

ای قامتِ بلند رشادت به هر زمان

کوتاه بود عبای پیمبر برای تو

ماتم چرا گیاه به پای تو ریختند؟!

می باید آن که ریخت سر و جان به پای تو

اعضاءِ تو ز تیغ ستم پاره پاره شد

پایان نشد به کشته شدن ماجرای تو

هر عضوت از نسیم شهادت چو گُل شکفت

در راهِ دین چو مُثله نشد کس سوای تو